دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، تهران، اوين، بلوار دانشجو، دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي
هدف: يکي از مداخله هاي گروهي در توان بخشي رواني تفريح درماني است. هدف اين پژوهش بررسي تاثير تفريح درماني بر وضعيت رواني بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا بود.
روش: در يک پژوهش مداخله اي از نوع پيش آزمون - پس آزمون 45 مددجوي مبتلا به اسکيزوفرنياي مزمن بستري در مرکز آموزشي درماني روانپزشکي رازي تهران با روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب و به کمک مقياس کوتاه نمره دهي روانپزشکي (BPRS) ارزيابي شدند و سپس به يک سفر تفريحي 10 روزه به شهر مشهد فرستاده شدند. آن گاه دوباره همه آزمودني ها به کمک ابزار يادشده ارزيابي شدند. براي تحليل داده ها آزمون آماري t به کار برده شد.
يافته ها: ميانگين نمرات کلي مقياس کوتاه نمره دهي روانپزشکي از 5/42 در پيش آزمون به 8/29 در پس آزمون کاهش يافت و آزمون آماري t تفاوت به وجودآمده در وضعيت رواني بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا را در پس آزمون بهتر از پيش آزمون نشان داد (0.001>p).
نتيجه گيري: تفريح درماني به عنوان يک مداخله توانبخشي و غيرعضوي مي تواند بهبود وضعيت رواني مددجويان مبتلا به اسکيزوفرنياي مزمن را به دنبال داشته باشد.